سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

عبدالغنی رئیسی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: فرسایش خندقی یا به اصطلاح محلی «گرگروها» یکی از بارزترین و مخربترین نوع فرسایش آبی در دشتیاری شهرستان چابهار است که آثار سوء آن سبب متروکه شدن بسیاری از اراضی و مهاجرت ساکنان روستاهای منطقه شده است.
وی افزود: تخریب و هدر رفت خاک حاصلخیز و مستعد (زراعی و باغی) منطقه، کاهش حاصلخیزی اراضی در اثر زهکشی سریع، کاهش رطوبت لایه های سطحی خاک و انتقال عناصر میکرو و ماکرو خاک از طریق خندق ها موجب افزایش بیکاری و مهاجرت در منطقه دشتیاری چابهار شده است.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار گفت: گرگروها موجب تخریب اراضی و خالی شدن روستاها از سکنه، افزایش خسارات به تاسیسات دولتی بدلیل تخریب پل ها، جاده ها، کانالها و مسیرهای انتقال آب و کاهش درآمد اقتصادی تولید کنندگان شده است.
وی اظهار داشت: با تخصیص این اعتبار می توان بخشی از مشکلات را مرتفع و تاحدودی از تخریب زمین های کشاورزی جلوگیری کرد.
رئیسی ادامه داد: اتصال سر پنجه های خندقهای دشت حوضه گرگرو به سر شاخه های رودخانه کاجو در حوضه کاجو در اثر پیشروی خندق ها و تداخل هیدرولیکی دو حوضه گرگرو و کاجو موجب فرسایش آبکندی سالانه معادل 100 تن در هکتار می شود.
وی تصریح کرد: ایجاد خندق ها سالانه به منابع آب، خاک، کشاورزی، تخریب پوشش گیاهی و تأسیسات زیربنایی منطقه خسارت چند صد میلیارد تومانی بر جا می گذارد.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار گفت: گرگروها در 258 روستای دشتیاری وجود دارند و تاکنون موجب آسیب جدی به 120 روستا شده اند.
وی ادامه داد: نیاز است علاوه بر 28 میلیارد ریال فعلی هر چه سریعتر با تخصیص اعتبارات بیشتر از فرسایش خندقی با حذف سیلاب بالا دست جلوگیری کرد.
به گزارش ایرنا چابهار به عنوان بزرگترین بندر اقیانوسی ایران و همجوار آب های دریای عمان در 645 کیلومتری جنوب زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان و در ساحل دریای عمان واقع شده است.