سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

قیام امام حسین (ع) برای خدا بود و در این راه تنها به او توکل داشت و در مسیر جهاد در راه پروردگارش ، تحمل همه سختی ها برایش آسان بود. در قبل ، بعد و در روز حادثۀ عاشورا ، ایشان و یارانشان بارها بر این اصل اساسی تأکید کردند. حسین بن علی هنگام وداع جانسوز با خانواده خود ، با ایمانی راسخ به پرورگار ، خطاب به آنها چنین می فرماید : « بدانید که خدا حامی و حافظ شماست و به زودی شما را از شرّ دشمنان نجات می دهد و عاقبت کار شما را خیر می گرداند.» آن امام شهید به هنگام شهادت مظلومانه خود نیز خدا را فراموش نکرد و چنین زمزمه می نمود : « ای خدای بلند مرتبه و دارای قدرت و جبروت ، در حالی که ضعیفم از تو کمک می خواهم و بر تو توکّل می کنم و همین مرا کافی است. » و سرانجام با وجود همۀ مصیبت ها و رنج ها فرمود : « اى خداى من، من راضى به قضا و حکم تو و تسلیم امر و اراده ات هستم . هیچ معبودى جز تو نیست اى پناه هر پناه جو.» این ایمان و توکل به خداوند باعث شد تا امام حسین (ع) و یارانش همواره با اخلاص و فقط برای کسب رضای خداوند حرکت کنند و خداوند نیز قیام آنها را جاودانه کرد.

 اگرچه در قیام عاشورا مردان جنگیدند و شهید شدند ، اما زنان چه قبل از قیام و چه در روز عاشورا و به ویژه  پس از آن ، نقش برجسته ای داشتند. امام حسین (ع) از ابتدا زنان را در سفر به مکه و سپس کربلا با خود همراه کرد و می فرمود : « تدبیر الهی این است که اهل بیت و زنان همواره با من باشند. » زنان در صحنه کربلا نیز در روحیه دادن به مردان و پرستاری از آنان نقش ایفا می کردند. اما نقش مهم آنان از هنگامی آغاز شد که فاجعه عاشورا  به ظاهر تمام شد. بانوان اهل بیت پیامبر هر جا توانستند ، با شجاعت فساد ، حکومت یزید را افشا و اهداف قیام عاشورا را تشریح کردند. در میان این بانوان بی شک حضرت زینب (س) ، خواهر امام حسین (ع) نقشی بی بدیل داشت. وی در میان مردم کوفه آنچنان سخنرانی کرد که آنها را به شدت شرمنده و پشیمان ساخت و نزدیک بود مردم را علیه حکومت بشوراند که جلو او را گرفتند. در کاخ عبیدالله بن زیاد حاکم کوفه ، زینب وقتی با طعنه و تحقیر وی روبرو شد ، با بیانی رسا درمورد شهادت امام حسین و یارانش گفت : « من جز زیبایی چیزی ندیدم . شهدای کربلا کسانی بودند که خداوند ، شهادت را برای آنها انتخاب کرده بود . » دختر علی بن ابی طالب در دربار یزید نیز شجاعانه سخن گفت و در قسمتی از سخنانش فرمود : « ای یزید هرآنچه می خواهی، مکر و فریب و کوشش خود را به کارگیر، ولی هرچه تلاش و مکر به کار گیری، هرگز توان آن را نداری که ذکر ما را از یادها ببَری و هرگز توان آن را نداری که وحی ما را نابود کنی«