سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

استان سیستان و بلوچستان با وسعتی حدود 18/7 میلیون هکتار در جنوب شرق ایران واقع شده است که از شمال با خراسان جنوبی، از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان و از جنوب یه دریای عمان منتهی می‌شود البته از غرب هم با استان‌های کرمان و هرمزگان مرز مشترک دارد اکثر نقاط استان در تقسیم‌بندی اقلیمی جزء مناطق خشک و بیابانی می‌باشند. میانگین بلند مدت بارندگی 110 میلیمتر، تغییرات دمایی بین 4/9- تا 47 درجه سانتیگراد برآورده شده است. سرعت باد بعضاً به 120 کیلومتر در ساعت می‌رسد و سالانه حدود 4000 میلیمتر و در برخی نقاط 5000 میلیمتر تبخیر داریم. حدود 94 درصد مساحت استان سیستان و بلوچستان را عرصه‌های منابع طبیعی در بر می‌گیرد که مساحت پدیده‌های بیابانی در استان 4634235 هکتار می‌باشد.

 که شامل کوير، تپه‌های ماسه‌ای،پهنه‌‌های ماسه‌ای،دق رسي اراض يشورواراضي بدون پوشش است.

 شهرستان‌های بیاباني استان شامل ايرانشهر،چابهار،خاش،دلگان،زابل،زاهدان،زهک،سراوان، سیب وسوران،فنوج،قصرقند،کنارک،مهرستان،میرجاوه، نیکشهر، نیمروز،هامون وهیرمند مي‌باشد.سطح بیابان‌های استان 4/6 میلیون هکتار است که 25% کل استان را شامل می‌شود. سهم متوسط سرانه بیابان‌ها در استان 1/8 هکتار است. سطح کل مناطق تحت فرسایش بادی 4571586 هکتار و سطح کانون‌های بحرانی فرسایش بادی در استان 2458227 هکتار است. ازکل مساحت اين کانون‌های بحران يفرسايش بادی،937717 هکتاردارای شدت زياد،1251014هکتاردارای شدت متوسط و269496 هکتارنیزدارای شدت کم مي‌باشد. این استان دارای 34 کانون بحرانی در 17 شهرستان می‌باشد و مجموع خسارت‌های ناشی از این کانون‌های بحرانی در استان سیستان و بلوچستان سالانه حدود 3532226 میلیون ریال برآورد شده است.